Her romanında, her öyküsünde kenarından köşesinden bir kedi figürü kullanan Behiç Ak’tan kedilerin baş kahraman olduğu bir öykü: Kedilerin Kaybolma Mevsimi!
Bilenler bilir, Behiç Ak’ın kendisi de mis gibi bir kedi severdir. =) Sevgisini, sıcacık bir mahalle örgüsü ile okuyucularına sunuyor bu öyküsünde.
Takvimlerin 18 Haziran’ı gösterdiği gün mahalle sakinlerini bir telaş alır ve sokağa dökülürler. Onlarca kişi derin bir üzüntü içinde kaybolan kedisini aramaktadır. Peki aynı gün içinde bunca kedinin kaybolması bir tesadüf müdür?
Günler günleri kovalar ve tek başına bir çare bulamayan mahalleli bir dernek kurup azılı kedi hırsızının peşine düşer. Ancak kimsenin onları bekleyen sürpriz gelişmeden haberi yoktur.
Devamı için bu güzel kitabı edinip, belki de sevimli bir miniğe hediye edebilirsiniz =)
Not: Minikler bu kitabı okurken oldukça keyif alacaklar. Anne- babaların, eğitimcilerin ve meslektaşım psikolojik danışmanlarınsa yakalayacağı çok farklı noktalar var. Bir tanesinden bahsetmek istiyorum. Behiç Ak, insanoğlunun psikolojik analizini bir kedinin bakış açısından yapıyor:
“Kusura bakmayın ama, dedi kedi. Sizler bende kendi özelliklerinizi sevdiniz. Aslında, benden daha çok, kendinizi seviyordunuz. Hem de, başkalarının beğenmediği yönlerinizi.”
Keyifli okumalar…
Kedilerin Kaybolma Mevsimi, Behiç Ak
Günışığı Kitaplığı, Mart 2009.
Bir yanıt yazın